คำบอกเล่าถึงจากพี่บัติการเพาะปลาต้องเน้นทฤษฏีควบคู่วิธีธรรมชาติ Fish culture must focus on theory, strategy, natural way.

            ในความเป็นองค์ประกอบของสิ่งมีชีวิตที่ทำให้ทุกอย่างสามารถดำรงค์เผ่าพันธ์และรักษาความอยู่รอดได้ควรจะมีอะไรมาเป็นบทบาทที่แท้จริง  การถ่ายทอดลักษณะทางพันธ์ธุกรรมหรือว่าการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อม  ความสำคัญทั้งสองอย่างควรมีอะไรมากกว่ากัน  แม้นจะเป็นเหตุผลที่น่าจะเข้าใจได้ง่ายๆ ในยุคที่การค้นคว้าทันสมัยมากขึ้น แต่ความลี้ลับในหน่วยของสิ่งมีชีวิตก็สลับซับซ้อนมากกว่ามีเราสามารถเข้าใจได้ในทุกเรื่อง 

โดยเฉพาะในกลุ่มของพวกสัตว์เลี้ยงเป็นแนวทางการศึกษาที่ยังระบุคำตอบได้ไม่ชัดเจนว่าพฤติกรรมหลายอย่างที่มีการแสดงออกต้องการสือความหมายให้รู้ถึงอะไร  แล้วหน่วยควบคุมภายในร่างกายที่ทำให้เกิดพฤติกรรมนั้น ๆ คือส่วนใดกันแน่  แม้มนุษย์เราจะเมีการศึกษาถึงศาสตร์ด้านนี้อย่างจริงจังเพียงใดแต่ความลับที่หลบซ่อนอยู่ก็ยังคงมีมากเกินกว่าที่เราจะเข้าใจ  ยิ่งในกลุ่มของพวกสัตว์สายเลือดนักสู้ไม่ว่าจะเป็นไก่ชน หรือปลากัด ก็ดูจะยิ่งสลับซับซ้อนมาก เหตุผลที่ทำให้ทุกอย่างในความเป็นเลือดนักสู้ดูจะยังไม่ลงตัวมากนักก็เพราะขาดคนที่จะมาดูแลเรื่้องพวกนี้อย่างจริงจัง  จริงอยู่ที่ว่าอย่างเรื่องของปลากัดเป็นภูมิปัญญาที่สั่งสมมาจากอดีตที่ประยุกต์เอาวิธีทางธรรมชาติมาเป็นเกมกีฬา  แต่นั้นก็เป็นเพียงเรื่องราวผิวเผินในด้านกายภาพที่เรามองเป็นแต่การศึกษาให้ลึกลงไปว่า  ทำไมในสายเลือดของปลากัดทั้งที่เป็นสัตว์ในประเภทเดียวกัน  ตระกูลเดียวกัน ดำรงเผ่าพันธุ์เหมือนๆ กัน  สาเหตุอะไรที่ทำให้ต้องมากัดกัน  ปัจจัยที่ควบคุมให้เป็นอย่างนั้นในทางธรรมชาติต้องการบอกอะไรกันแน่  เพราะอย่างที่หลายคนบอกว่ามันคือสัญขาติญาณแน่นนอนว่าเราก็ไม่ปฏิเสธว่าไม่เกี่ยวข้องแต่คำตองที่ชัดเจนมากกว่านี้จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่สามารถระบุให้เขัาใจได้อย่างครบถ้วนและก็อย่าลืมว่าธรรมชาติสร้างให้ปลากัดมีลักษณะในการต่อสู้ได้ก็ต้องมีเหตุผลในตัวเองอยู่พอสมควรตรงนี้ถ้าเป็นไปได้เราจะพยายามหาคำตอบมาอธิบายเพื่อนสร้างความเข้าใจให้เกิดกับทุกคนมากที่สุด

          แต่ในตอนนี้และทุกวันนี้มือเพาะปลาเก่งทุกคนรู้เพียงว่าจะทำอย่างไรที่จะผสมพันธุ์เพื่อนให้ได้แลากัดที่เก่งที่สุดสามารถออกกัดแล้วชนะคู่ต่อสู้ได้  ในวงการปัจจุบันการทุ่งเน้นเพื่อนสร้างปลากัดนักสู้จึงไม่ได้มีบทบาทที่จะลงลึกในรายละอียดด้านอื่นๆ มากนักนิยามเพียงอย่างเดียวที่เราได้ยินกันจนคุ้นหูนั่งคือ ทำอย่างไรก็ได้ให้สามารถเพาะปลากัดได้เก่งและเร็วที่สุด 

ซึ่งก็ชัดเจนว่าวิธีการที่จะทำให้ได้ผลตามที่คาดหวังก็คือการใช้สายเลือดไขว้สายผสมกันไปทุกปี ถึงแม้นบางตนจะไม่ได้ปฏิเสธในเรื่องการยืนเหล่า แต่ก็มองว่าเป็นการทำที่ให้ผลช้าเกินไปแม้สุดท้านจะให้ชั้นเชิงความเก่งของปลาได้มากกว่าก็ตามแต่วันนี้เราจะพูดถึงมุมมองของนักเพาะปลาเก่งท่านหนึ่งคือ พี่บัติ

อย่างแรกพี่บัติเล่าให้ฟังว่าก็คือการวางแผลที่ดีมีอยู่3จุดก็คือหาง หู ท้องและซอกเหงือก เป็นจุดตายที่สามารถพิชิตคู่ต่อสู้ได้แต่การที่จะให้ปลากัดได้ตามแผลที่กำหนดไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะเชิงกัดที่ดีเป็นการกำหนดยากมาก ส่วนมากเราจึงเน้นสายพันธ์ที่ดีคือต้องมีการวางแผลที่ดี เนื้อหนังดี ที่นิยมกันตอนนี้คือพวกลุกนอก สิ่งเหล่านั้นหลายๆคนรู้อยู่แล้ว วันนี้แค่นี้ก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาต่อกันน่ะครับเมื่อย555

บทความนี้ได้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติปี พ.ศ.2552